तू नसताना

तू नसताना मनात येते असेच काही, असेच काही 
आठवणींचे फूलपाखरू शुभ्र धुक्यातुन विहरत जाई 

तू नसताना रोजचाच हा चंद्र भासतो कसा कळाहीन 
उदास दिसती सर्व चांदण्या रिते भासते पुरे नभांगण 

तू नसताना अवतीभवती तुझेच केवळ तुझेच भास 
अणुरेणुतुन फिरतो आहे तुझाच आणि तुझाच श्वास 

तू नसताना झोपही माझी वैरीण होऊन जागतसे 
रात्र लोटते मंदगतीने दिवस उसासे टाकतसे 

तू नसताना घासही माझ्या कंठाखाली उतरेना 
तू नसताना तुझी आठवण विसरू म्हणता विसरेना 

तू नसताना तुझ्यावाचुनि कुठवर आता तगायचे 
हृदय राहिले तुझ्याकडे, मी कसे त्याविना जगायचे 

तुझ्यावाचुनि माझी हालत कळली जर का तुला प्रिये 
रुढीरितींचे बंधन तोडुन माझ्यासाठी धावत ये.